Niespodziewanie przez trzy dni spad\u0142 ponad metr \u015bniegu. Kiedy stopnia\u0142, okolice a\u017c po horyzont zamieni\u0142y si\u0119 w ocean, z kt\u00f3rego niczym wysepki wynurza\u0142 si\u0119 Kot\u00f3rz Ma\u0142y i Kot\u00f3rz Wielki. Woda si\u0119ga\u0142a po pas. Ch\u0142opi ok\u0142adali brzegi Ma\u0142ej Panwi workami z piaskiem i wznosili mod\u0142y, \u017ceby \u017cywio\u0142 nie dotar\u0142 do ich domostw. Gdy rzeka wr\u00f3ci\u0142a do swego koryta, ods\u0142oni\u0142a rozk\u0142adaj\u0105c\u0105 si\u0119 padlin\u0119, kt\u00f3r\u0105 trzeba by\u0142o szybko zakopa\u0107, \u017ceby nie wybuch\u0142a epidemia. Ledwie po sze\u015bciu miesi\u0105cach wr\u00f3ci\u0142o troch\u0119 normalno\u015bci, a ju\u017c nast\u0119pna fala zala\u0142a wioski. Rzeki by\u0142y kapry\u015bne. Podtapia\u0142y. Wielka woda spi\u0119trzy\u0142a Ma\u0142\u0105 Panew na przyk\u0142ad w roku 1854 i potem w 1903, kiedy wlewa\u0142a si\u0119 ludziom oknami do cha\u0142up. Bywa\u0142y te\u017c lata suche, poziom w\u00f3d niski, k\u0142opotliwy w rzecznej \u017cegludze na Odrze. Ma\u0142a Panew mia\u0142a dla przep\u0142ywu odrza\u0144skich barek bardzo du\u017ce znaczenie. Nie wiadomo kto pierwszy wpad\u0142 na pomys\u0142 wybudowania zbiornika retencyjnego w okolicach Turawy. Podobno Adolf Hitler w czasie wizytowania Otmuchowa zachwyci\u0142 si\u0119 sztucznym akwenem, ale ju\u017c wcze\u015bniej, bo w 1913 roku prowadzono pomiary geologiczne na Odrze. Przerwa\u0142a je I wojna \u015bwiatowa i ostatecznie zosta\u0142y uko\u0144czone pi\u0119tna\u015bcie lat p\u00f3\u017aniej. 16 kwietnia 1933 roku hrabia Garnier spotka\u0142 si\u0119 z kanclerzem Rzeszy. Mimo jawnej niech\u0119ci do przysz\u0142ego F\u00fchrera rozmawia\u0142 z nim przesz\u0142o dwie godziny. Na\u015bwietli\u0142 problem wylewaj\u0105cej rzeki i przedstawi\u0142 koncepcj\u0119 zbiornika retencyjnego. Mimo \u017ce graf odm\u00f3wi\u0142 wst\u0105pienia do partii, miesi\u0105c p\u00f3\u017aniej w czasie kolejnego spotkania Adolf Hitler podj\u0105\u0142 decyzj\u0119 o natychmiastowej budowie. Pod koniec maja w Turawie go\u015bci\u0142a komisja rz\u0105dowa, kt\u00f3ra powo\u0142a\u0142a do \u017cycia Biuro Budowy Jeziora. Na koncie Garniera przyby\u0142o 1,6 miliona marek za sprzedan\u0105 ziemi\u0119. Wie\u015bci o rozpoczynaj\u0105cych si\u0119 pracach szybko roznios\u0142y si\u0119 echem po ca\u0142ych Niemczech. Robotnicy zje\u017cd\u017cali do Turawy z najdalszych zak\u0105tk\u00f3w. 1500 os\u00f3b pracowa\u0142o na trzy zmiany. Nawet kobiety wst\u0119powa\u0142y do brygad budowlanych, gdy\u017c zarobki by\u0142y du\u017co wy\u017csze ni\u017c w centralnej Rzeszy. Gospodarze ch\u0119tnie udost\u0119pniali swoje domy ekipom budowlanym. Za wynajem i wy\u017cywienie otrzymywali wynagrodzenie. Do budowy zbiornika wykorzystano lokalne surowce. Cz\u0119\u015b\u0107 wydobywano tu\u017c obok dzi\u0119ki temu mamy dzi\u015b Jezioro Srebrne, Jezioro \u015arednie i Jezioro Ma\u0142e. W czasie uk\u0142adania wodoszczelnego fartucha i\u0142owego bezwzgl\u0119dnie dbano o czysto\u015b\u0107 budulca. Robotnicy nie mogli w \u017cadnym wypadku, czy to na r\u0119kach, czy na narz\u0119dziach wnie\u015b\u0107 najdrobniejszych ilo\u015bci piachu. Pracownicy musieli zmienia\u0107 obuwie, gdy wchodzili na teren uk\u0142adania i\u0142u. Wiosn\u0105 1937 roku wa\u0142y przysz\u0142ego akwenu zazieleni\u0142y si\u0119 po raz pierwszy. Obsadzono je specjalnymi gatunkami traw, krzew\u00f3w i drzew. Kiedy Hitler dokonywa\u0142 aneksji Austrii, do zbiornika w Turawie wlewa\u0142a si\u0119 rozszala\u0142a woda. Na wa\u0142ach stali gapie z ca\u0142ej okolicy. Inwestycj\u0119 uznano jednak za zamkni\u0119t\u0105 dopiero w 1947 roku, po doko\u0144czeniu budowy wa\u0142\u00f3w w Dylakach. Do dzi\u015b snute s\u0105 przypuszczenia, dlaczego na kilka lat przed wojn\u0105 Hitler postanowi\u0142 wybudowa\u0107 w Turawie zbiornik retencyjny, maj\u0105c g\u0142ow\u0119 pe\u0142n\u0105 wojennych plan\u00f3w. W Internecie mo\u017cna znale\u017a\u0107 sensacyjne informacje o rzekomym odnalezieniu wej\u015b\u0107 do podziemnych fabryk ukrytych pod dnem jeziora. Schron mia\u0142 sk\u0142ada\u0107 si\u0119 z kompleksu pomieszcze\u0144, kt\u00f3re przygotowano do monta\u017cu rakiet V1 i V2. Podobno przewin\u0119\u0142y si\u0119 przez to miejsce setki ludzi, maj\u0105cych obowi\u0105zek milcze\u0107 do ko\u0144ca swych dni. Nie wyjawili sekretu, bo jak pisz\u0105 rzekomi odkrywcy \u201eniewolnicy nigdy nie ogl\u0105dali \u015bwiat\u0142a s\u0142onecznego, byli izolowani od lokalnej spo\u0142eczno\u015bci w podziemnych barakach, a po sko\u0144czeniu rob\u00f3t o\u015blepiani. Czasem nawet pozbawiani j\u0119zyk\u00f3w i transportowani noc\u0105 ci\u0119\u017car\u00f3wkami na stacj\u0119 kolejow\u0105 w Kotorzu Ma\u0142ym, sk\u0105d rozwo\u017cono ich do oboz\u00f3w koncentracyjnych\u201d. Dw\u00f3ch student\u00f3w politologii szczyci si\u0119 nawet tym, \u017ce znale\u017ali wlot kana\u0142u wentylacyjnego i spenetrowali podziemne hale, w kt\u00f3rych zachowa\u0142 si\u0119 park maszynowy. Sensacj\u0119 podsyca fakt, \u017ce dokumenty z budowy zbiornika by\u0142y latami utajnione przez w\u0142adze PRL.<\/p>\n\n\n\n