Mimo wielu walor\u00f3w tego regionu, wci\u0105\u017c jest on oaz\u0105 spokoju, kt\u00f3rej nie dotkn\u0105\u0142 jeszcze nadmierny ruch turystyczny. Od stu lat Czarnocin i otaczaj\u0105ce go pag\u00f3rki i wzg\u00f3rza z w\u0105wozami nazywane s\u0105 “\u015al\u0105sk\u0105 Szwajcari\u0105”. Wioska po\u0142o\u017cona w g\u0142\u0119boko wci\u0119tej we wzniesienia doliny \u0141\u0105ckiej Wody.
Czarnocin to niewielka miejscowo\u015b\u0107 na Opolszczy\u017anie. Na co dzie\u0144 mieszka tam ok. 160 os\u00f3b. Pierwsze wzmianki o tej wsi pochodz\u0105 z XV w., cho\u0107 w\u00f3wczas nazywano j\u0105 Czarnozene. W XIX w. Czarnocinem rz\u0105dzi\u0142a rodzina Renard\u00f3w. Andrzej Renard by\u0142 bardzo bogaty, budowa\u0142 huty, kopalnie. Ale za\u0142o\u017cy\u0142 tak\u017ce winnice i jedn\u0105 z najs\u0142ynniejszych w Europie stadnin\u0119 koni. Zas\u0142u\u017cy\u0142 si\u0119 jednak tym, \u017ce dobrze traktowa\u0142 podw\u0142adnych. Jego mottem by\u0142o zdanie:
“biznes mo\u017ce si\u0119 uda\u0107, gdy traktujesz pracownika jak przyjaciela”
Z t\u0105 okolic\u0105 wi\u0105\u017ce si\u0119 tak\u017ce ciekawa, cho\u0107 tragiczna historia. Do okolicznych las\u00f3w zje\u017cd\u017cali kiedy\u015b hrabiowie, by urz\u0105dza\u0107 polowania. Podczas jednego z nich od kuli zgin\u0105\u0142 syn hrabiego, Hippolith Maria Graf Renard. M\u0142ody my\u015bliwy najprawdopodobniej sam si\u0119 postrzeli\u0142. W miejscu jego \u015bmierci ustawiono kamienny pomnik, na kt\u00f3rym widnieje \u0142aci\u0144skie s\u0142owo “Filio”, co oznacza “Synowi”.<\/p>\n\n\n\nngg_shortcode_0_placeholder\n\n\n\n\n\n\t\t\t\t