Potężna inwestycja powstała w latach 70-tych, kiedy Huta przeżywała swoje lata “świetności”. W latach 60 i 70-tych Huta była kuźnią kadr dla polskiego odlewnictwa, zatrudniała wówczas ponad 7 tysięcy osób. Około 5 tysięcy z nich codziennie dowożono do zakładu, z odległości nawet 120 kilometrów, co generowało ogromne koszty.
Ośrodek Leczniczo-Rehabilitacyjny Pracowników Huty Małapanew miał być miejscem wypoczynku i rehabilitacji, był częścią szerokiego planu inwestycyjnego, zakładającego wybudowanie mieszkań dla pracowników i sprowadzenie do Ozimka. To jednak wiązało się z wykonaniem żłobków, przedszkoli i szkół. Ci ludzie musieli też mieć gdzie aktywnie spędzać czas wolny. Stąd inicjatywa budowy. W 1989 roku pierwszy etap był na ukończeniu, większość infrastruktury była gotowa,wszystko doprowadzono do stanu surowego, ale niestety wraz z pierwszymi kłopotami finansowymi huty, inwestycja zamarła.Zabrakło ośmiu miesięcy do ukończenia budowy.
Na terenie ośrodka wybudowano dwa baseny o długości 50 i 25 metrów, ponadto powstało zaplecze hotelowe, pomieszczenia na gabinety rehabilitacyjne. Ostatecznie Huta Małapanew ogłosiła upadłość.
