Do wybuchu wojny nie zrealizowano wszystkich zamierzeń, między innymi nie ukończono prac nad planem operacyjnym obrony Zachód. Przewidywał on obronę kraju do czasu przystąpienia do wojny Anglii i Francji – co nigdy nie nastąpił. W ramach tego planu Śląska oraz zachodniej Małopolski miała bronić Armia „Kraków”. W skład Armii wchodziły: 6, 7, 21, 23 i 55 Dywizja Piechoty, 10 Brygada Kawalerii Zmotoryzowanej, 1 Brygada Górska, 23 i 26 eskadry myśliwskie. Armię „Kraków” zorganizowano w dwie Grupy operacyjne: „Śląsk” i „Bielsko”. Od północy sąsiadem była Armia „Łódź” z Wołyńską Brygada Kawalerii na lewym skrzydle, a od wschodu Armia „Karpaty” z 2 Brygadą Górską na prawym skrzydle. W trakcie działań wrześniowych armię wzmocniono 22 Dywizją Piechoty Górskiej z odwodu Naczelnego Wodza.
Zadanie armii: obrona pasa 260 km przed natarciem 10 i 14 armii niemieckiej, z obroną Częstochowy na prawym skrzydle, Baraniej Górą i 100 km odcinka południowej granicy.
1 września 1939 do natarcia na Górny Śląsk i Śląsk Cieszyński oraz na zachodnie Podkarpacie ruszyły od północy niemieckie siły z Górnego Śląska i zachodniej Słowacji na Kraków, aby przeszkodzić koncentracji sił polskich i nie dopuścić do przeciwdziałania sił Wojska Polskiego na skrzydle Grupy Armii „Południe”. Nawała niemiecka ruszyła w pasie obrony Armii „Kraków” od Krzepic do Tatr. Grupy szybkie 14 Armii miały stworzyć podstawy natarcia w głąb południowo – wschodniej Polski przez szybkie opanowanie przepraw na Dunajcu. Na skrzydle wschodnim obrony Armii „Karpaty”, we współdziałaniu z niemieckim oddziałami, natarły oddziały słowackie zgrupowania „Janosik” dochodząc 1 września do Niedzicy n. Dunajcem. Zadaniem Słowaków było rozpoznanie sił polskich i ich zamiarów w rejonie Zakopane, Bukowina, Jurków, Piwniczna, Nowy Sącz, Grybów, Tylicz, Komańcza, Sanok, Lesko, Cisna. Słowacy opanowali m.in. Czorsztyn, Jamno i Jaworki. Pod Kłodnem napotkali silny opór batalionu KOP Żytyń i ponieśli duże straty.
Pod koniec 2 września ostre walki wywiązały się na drodze do Żywca pod Węgierską Górką. Sytuacja armii atakowanej z obu skrzydeł była poważna. Jej dowództwo miało zamiar opuścić Śląsk.
Schrony bojowe pozycji “Bielsko” zbudowano według typowych projektów schronu “polowego”, zawartych w Instrukcji Saperskiej z 1939 r. Były to budowle przeznaczone do prowadzenia ognia z ciężkiej broni maszynowej w kierunkach skośno – bocznych, tworząc krzyżową zaporę ogniową dla nacierającego nieprzyjaciela, o konstrukcji żelbetowej, opatrzonej nasypem ziemnym od czoła, o odporności na pojedyncze trafienia pociskiem kalibru 155 mm. Pozycja ta wykonana została jako silne umocnienie polowe, wzmocnione żelbetowymi schronami bojowymi typu polowego, otaczające od zachodu i północy miasto Bielsko. Ogólna sytuacja wojenna w południowym rejonie frontu Armii “Kraków” sprawiła, że pozycja pod Bielskiem nie była atakowana przez nieprzyjaciela, a oddziały polskie opuściły linię obronną wieczorem 2 września 1939r. bez walki.
Schrony bojowe na mapie:
Nr.20 – https://goo.gl/maps/WJuYUTg1W6mCz29z8
Nr.17 – https://goo.gl/maps/VQoCZ7Uq3XJXM4X28
Nr.19 – https://goo.gl/maps/Gzti1QWaEvGHXj8N8
Nr.18 – https://goo.gl/maps/bR9httFS35y64A5X9
Nr.16 – https://goo.gl/maps/jHVH7ujxr6WbYtA36
Nr.15 – https://goo.gl/maps/55Tw1YZAb3F5iRVd6
Nr.14 – https://goo.gl/maps/fy8mjV4zZLWxz1zb9
Nr.13 – https://goo.gl/maps/Fg45grQyRdzGrAaP9
Nr.12 – https://goo.gl/maps/s85L34zrf9kFAg4M7
Nr.11 – https://goo.gl/maps/jUMZuGjQMgSJT6KFA
Nr.9 – https://goo.gl/maps/JBY1KZw9j6Q6XMit5
Nr.8 – https://goo.gl/maps/2HLFhpJ4i5SUXQvH6
Nr.7 – https://goo.gl/maps/yLVmuQnWP9d3QUC8A
Nr.6 – https://goo.gl/maps/WSnMe6xnu1qNZjro6
– https://goo.gl/maps/6f5HW8o2DpK1q9Dg9
