Zamek w Wenecji

Zamek powstał w połowie XIV wieku na zlecenie Mikołaja Nałęcza z Chomiąży, kasz­te­la­na na­kiel­skie­go i sę­dzie­go ka­lis­kie­go, zwa­ne­go Diab­łem We­nec­kim. Został zbudowany w ramach wielkiej akcji fortyfikacji Polski, podjętej w czasach Kazimierza Wielkiego.Po śmier­ci fun­da­to­ra w 1400 ro­ku We­nec­ja przesz­ła w rę­ce je­go wnu­ka Mi­ko­ła­ja Po­mia­na z Wa­rzy­mo­wa. W tym cza­sie, będzie to po­mię­dzy 1411 a 1420 rokiem na zam­ku wy­buchł po­żar, pozoga ta dokonała tak wielkich zniszczeń, że ów­czes­ny właś­ci­ciel po­sta­no­wił go sprze­dać za su­mę 270 grzy­wien. No­wym gos­po­da­rzem wa­row­ni zo­stał ar­cy­bis­kup gnieź­nień­ski Mi­ko­łaj Trą­ba.
Od ­tąd peł­nił on funk­cję głów­nej sie­dzi­by bis­ku­pów na zie­miach pa­łuc­kich zas­tę­pu­jąc wy­słu­żo­ny i poz­ba­wio­ny wa­lo­rów ob­ron­nych dwór w Żni­nie. Przez pe­wien czas zamek słu­żył rów­nież ja­ko wię­zie­nie dla prze­ciw­ni­ków koś­cio­ła i nie­po­słusz­nych księ­ży, w szcze­gól­noś­ci o­sób sprzy­ja­ją­cych pręż­nie dzia­ła­ją­ce­mu w tym o­kre­sie ru­cho­wi hu­sy­ckie­mu.
Ostatecznie, jako własność biskupów, zamek został rozebrany dla odzyskania budulca, a u­zys­ka­ne w ten spo­sób ma­ter­ia­ły bu­dow­la­ne spławiono rzeką Gąsawką do Żnina, tam po­słu­ży­ły do wznie­sie­nia no­wej mu­ro­wa­nej re­zy­den­cji ar­cy­bi­skup­iej w Żni­nie, oraz na budowę drogi do Żnina.
Dziś zamek, lub to co po nim zostało stanowi zabytek jako trwała ruina. Prace konserwatorskie ograniczają się więc do utrzymania aktualnego stanu, aby nie pogłębiała się jego, trwająca ponad pięć wieków, dewastacja.