Kościół Pokoju w Jaworze jest największą drewnianą budowlą o funkcjach religijnych na świecie. W roku 2001 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Kościoły Pokoju powstały w II poł. XVII wieku w następstwie pokoju westfalskiego kończącego wojnę trzydziestoletnią 1618-1648. Naciskany przez protestancką Szwecję katolicki cesarz Ferdynand III Habsburg przyznał śląskim luteranom prawo do wybudowania trzech świątyń na podległych mu terytoriach w Głogowie, Jaworze oraz Świdnicy. Jednak zgoda na budowę obwarowana była ograniczeniami:
- do budowy miały posłużyć wyłącznie materiały nietrwałe drewno, słoma, glina, piasek
- kościoły musiały być wybudowane poza granicami miasta, jednak nie dalej niż na odległość strzału armatniego od murów miejskich
- nie mogły mieć wież, dzwonów ani tradycyjnego kształtu świątyni
- musiały zostać ukończone w ciągu jednego roku
- musiały zostać wzniesione na koszt protestantów
nie mogły przy nich powstać szkoły parafialne.
Do dzisiaj przetrwały dwa Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy, natomiast kościół w Głogowie spłonął w XVIII w. w pożarze wywołanym uderzeniem pioruna.