Historia poligonu sięga roku 1860. Pruskie władze przenoszą wówczas poligon artyleryjski z Karłowic w nowe miejsce do Łambinowic. Wybrano zalesiony teren o nieregularnym kształcie. Zakup tego terenu od Heimanna Cohna z Niemodlina sfinalizowany został w 1862 r. Wiosną 1863 r. rozpoczęło się przygotowanie terenu do ćwiczeń. Na poligon przybywali corocznie żołnierze z oddziałów roboczych Śląskiej Brygady Artylerii. Zajmowali się przede wszystkim karczowaniem lasu, wytyczaniem dróg wewnętrznych i naprawą dróg dojazdowych na poligon, a także budową pierwszych obiektów. W czasie I wojny światowej przetrzymywano tu jeńców. W 1921 roku w budynkach poobozowych umieszczono uchodźców z wschodniej części Górnego Śląska, szczególnie rodziny kolejarzy z Katowic. Po odejściu uchodźców budynki rozebrano. Kasyno podoficerskie przebudowano na schronisko młodzieżowe, a w budynku szpitala wojskowego stworzono ochronkę. W 1926 roku w południowej części terenu po poligonie powiat Niemodlin założył stadion sportowy, na którym organizowano imprezy sportowe. W 1935 roku ponownie reaktywowano poligon wojskowy, powtórnie go powiększono i wyposażono w nowe zabudowania. Następnie w 1940 roku po jego wschodniej stronie, na terenach przyległych do Wierzbia, wybudowano lotnisko polowe. Podczas II wojny światowej obóz w Łambinowicech znów posłużył do przetrzymywania jeńców wojennych. Część obozów jenieckich od lipca 1945 roku do lipca 1946 roku stanowiło miejsce więzienia i cierpień dla wielu tysięcy osób zamieszkujących te okolice. Ostatnie ćwiczenia wojskowe na poligonie odbyły się w 1997 roku.
