Pierwsze wzmianki o osadnictwie żydowskim w Miejscu pochodzą z 1657 roku, a najstarsza drewniana macewa datowana była na rok 1771. Kirkut w Miejscu jest jednym z najważniejszych miejsc związanych z nowożytną historią górnośląskich żydów.
W 1787 roku przedstawiciele gminy żydowskiej podpisali umowę kupna parceli, na której znajdował się cmentarz. W późniejszym okresie nekropolię otoczono murem, wzniesiono dom przedpogrzebowy oraz poszerzono obszar cmentarza. Druga połowa XIX wieku przyniosła początek masowej emigracji Żydów. Również wielu Żydów z Miejsca opuściło swe rodzinne strony. W tej sytuacji w 1860 roku lokalna gmina żydowska została przyporządkowana kahałowi w Namysłowie, a nieco później zlikwidowana. Mimo to cmentarz żydowski w Miejscu był dalej użytkowany. Ostatni znany pochówek odbył się w 1937 roku.
W wyniku działań wojennych w 1945 roku część nagrobków została zniszczona.
Proces dewastacji postępował także po wyzwoleniu. Już w czasach PRL rozebrano mur cmentarny i skradziono wiele macew, pozyskane w ten sposób kamienie wykorzystano jako materiał budowlany. Większość nagrobków została wykonana z piaskowca i marmuru, na niektórych tablicach nadal można odnaleźć typowe zdobienia, oraz inskrypcje w językach hebrajskim i niemieckim.
