Toruń jest jednym z najstarszych miast Polski, prawa miejskie uzyskał w 1232 roku. W czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów Toruń był jednym z najbogatszych i zarazem jednym z czterech największych miast Królestwa Polskiego, miastem królewskim i hanzeatyckim, które uzyskało w 1365 roku prawo składu, miastem mającym autonomiczne uprawnienia polityczne, w tym m.in. prawo do czynnego uczestnictwa w akcie wyboru króla. Obywatelstwo Torunia dawało przywilej do posiadania ziemi. Toruń to miejsce urodzenia Mikołaja Kopernika.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu
Pierwotnie franciszkański, w latach 1557–1724 w rękach protestantów, w latach 1724–1821 bernardynów, od 1830 roku parafialny. W 2001 roku biskup Andrzej Suski, nadał kościołowi pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny drugi tytuł, bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego i podniósł świątynię do godności sanktuarium błogosławionego. Kościół uchodzi za jeden z symboli Torunia.
Areszt Śledczy w Toruniu zwany okrąglakiem albo ulem
W 1853 roku władze pruskie podjęły decyzję o budowie nowego więzienia-aresztu przy ulicy Becker Strasse dzisiaj ul.Piekary, w sąsiedztwie gmachu sądu.
Obok więzienia wybudowano budynek administracyjny, warsztat i kuchnię przywięzienną. Cały teren został otoczony murem o wysokości 3 m. Więzienie i budynek sądu połączono podziemnym korytarzem. Z zachowanych dokumentów wynika, że w Okrąglaku wykonywano karę śmierci poprzez powieszenie.
Ratusz Staromiejski
Najważniejszy z budynków w mieście, jest jedną z największych i najpiękniejszych tego typu budowli w Europie. Zbudowany na planie kwadratu z wewnętrznym dziedzińcem stanowi symbol gotyckiego Zespołu Staromiejskiego.
Spichrze toruńskie
Przetrwały do dziś, z czasów dawnej świetności miasta, kiedy było wielkim europejskim ośrodkiem handlowym. Bogactwo Torunia wyrosło bowiem z handlu międzynarodowego rozwijanego od początku istnienia miasta, od XIII wieku. Toruń był członkiem europejskiego stowarzyszenia kupieckiego – Hanzy. Handel pociągał za sobą składowanie wielkich ilości towarów, więc spichrze budowano dla tych właśnie celów.
Już w XIII/XIV wieku na terenie Starego Miasta Torunia było około 30 spichrzów, później, w okresie największego rozkwitu handlu zbożem w XVII w. było ich ponad sto. Wtedy właśnie Toruń był jednym z największych ośrodków handlu zbożem na ziemiach polskich.
Bazylika katedralna św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty
Staromiejska fara, kościół parafialny Starego Miasta Torunia, jeden z najstarszych kościołów dawnego państwa krzyżackiego, krzyżacy mieli prawo mianowania proboszcza dla tej parafii.
Jedna z najstarszych budowli sakralnych na terenie Ziemi Chełmińskiej, kościół w którym odbywały się uroczyste nabożeństwa z udziałem władców Polski, który była miejscem chrztu Mikołaja Kopernika. Budowa trwała ponad 200 lat. Rozpoczęto ją w połowie XIII wieku i trwała do drugiej połowie XV wieku.
W panoramie Torunia od strony Wisły najlepiej widoczne są wieża oraz korpus świętojańskiej fary.
Rynek Nowomiejski
Centrum Rynku od początku XIV wieku zajmował Ratusz Nowomiejski, mieszczący salę posiedzeń Rady Miejskiej, salę sądu ławniczego, pomieszczenia kancelarii, sukiennice, ławy chlebowe, a w piwnicach piwiarnię i więzienie. Po połączeniu Starego Miasta z Nowym Miastem w 1454 roku, budynek stał się pomocniczą siedzibą władz miasta, a z czasem został przeznaczony na magazyn.
Od 1668 roku, po utracie przez ewangelicką gminę nowomiejską kościoła św. Jakuba i niezbędnej adaptacji, został przeznaczony na świątynię luterańską, pod wezwaniem św. Trójcy.
Przekształcony na kościół gotycki Ratusz zdołał przetrwać do początku XIX w.
I wiele innych pięknych budowli które oferuje Toruń
