Cementowni w Opolu i okolicy działało przed rokiem 1945 aż dziewięć. To chyba jedyna
lokalizacja na świecie o takim nagromadzeniu. W roku 1906 powstała cementownia Stadt Oppeln. Jej udziałowcami byli Richard Friedlaender i Wilhelm Leonardy. Cementownia Stadt Oppeln po wojnie została nazwana Piast. Cementownia wyposażona była pierwotnie w dwa piece obrotowe firmy Felner-Ziegler. W późniejszym okresie
zainstalowano dwa dodatkowe piece obrotowe. W 1914 roku uruchomiono w Stadt Oppeln prototyp pieca rusztowego firmy Lurgi.
Władze miasta przejęły zniszczoną cementownię w 1945 roku. Niecały rok później uruchomiono dwa pierwsze piece. W latach 50 i 60 XX wieku, prowadzono modernizację i rozbudowę wydziałów. Ze względu na wyczerpanie się pobliskiego złoża i wysoką uciążliwość zakładu zlokalizowanego w centrum miasta postanowiono w roku 1978 cementownię zlikwidować. Produkcja cementu portlandzkiego stanowiła w XIX i XX wieku markę Opola.
Przemysł cementowy wyznaczył kierunki rozwoju gospodarczego i kulturalnego miasta.
Po wyburzonych cementowniach pozostały kamionki, urokliwe lazurowe akweny wodne. Włodarzom miasta Opola powinni stworzyć muzeum opolskiego przemysłu cementowego.
