Również znany jako Kanał Ślesiński. Początkowy odcinek śródlądowej drogi wodnej Warta – Kanał Bydgoski.
Już w latach 1923–1927 przygotowano projekt budowy kanału Warta–Gopło. Miał on być przedłużeniem kanału Górnonoteckiego, którego budowę rozpoczęto w 1878 roku. Kanał kończył się on na jeziorze Gopło ponieważ było ono przedzielone granicą niemiecko–rosyjską i nie można było drogi wodnej doprowadzić go do Warty pod Koninem.
W 1937 roku Ministerstwo Skarbu rozpisało przetarg na budowę kanału Warta – Gopło – Wisła. Przed wojną zostały wykonane prace ziemne na ponad 8-kilometrowym odcinku między Wartą i Jeziorem Pątnowskim. Zbudowano także dwie śluzy w Morzysławiu i Pątnowie. Podczas wojny prace zostały przerwane. Niemcom nie udało się ich wznowić, ponieważ powódź wiosną 1940 roku zniszczyła wały. Po wojnie dokończono prace. Zbudowano pozostałe śluzy i brakujące odcinki kanału. Otwarcie kanału nastąpiło w listopadzie 1949 roku. Długość kanału wynosi 32 km, w tym 18,7 km odcinków przekopanych.
Kanał składa się z trzech odcinków:
– kanału sztucznego o długości 8,5 km, od Warty do Jeziora Pątnowskiego. Funkcjonują tu dwie śluzy komorowe – Morzysław i Pątnów
– ciągu naturalnych jezior o długości 15,7 km – jezioro Pątnowskie, Wąsosko – Mikorzyńskie, Ślesińskie oraz Jezioro Czarne połączone z Jeziorem Ślesińskim przekopem o długości 1,8 km
– kanału sztucznego o długości 7,8 km prowadzącego od Jeziora Czarnego do Jeziora Gopło – pracują tu dwie śluzy komorowe – Gawrony i Koszewo.
Po całodniowym zwiedzaniu czas na biwak
…biwak na skarpie jeziora Ślesińskiego
