Bydgoszcz nie należy do najstarszych polskich miast – została lokowana dopiero w 1346 r. i przez następne stulecia była miastem niewielkim, a jej szybki rozwój miał miejsce jeszcze później – w czasach zaboru pruskiego (1772-1920). Czasy największej prosperity Bydgoszczy przypadały na okres rozbiorowy, kiedy to z „małej rolniczej mieściny wielkopolskiej” liczącej w przededniu I zaboru ledwie około 900 mieszkańców wyrosła Bydgoszcz, ożywiona staraniem protekcyjnych działań władz pruskich, na duży ośrodek gospodarczy. Z okresu zaborów właśnie pochodzą przykłady zabudowy śródmieścia Bydgoszczy w stylu klasycyzmu, secesji, eklektyzmu. Położenie Bydgoszczy nad ujściowym odcinkiem Brdy do Wisły oraz powstanie po 1772 r. Kanału Bydgoskiego spowodowało, że w czasie zaboru pruskiego stała się Bydgoszcz węzłem wodnym na szlaku wschód-zachód.
Ale niegdyś w mieście było wiele magazynów, budowanych od XIV, po obu stronach Brdy, na wyspie Młyńskiej oblanej wodami Młynówki. Służyły do przechowywania produktów rolnych i spożywczych, później tak że przemysłowych, między innymi szkła i porcelany, które to transportowano drogą wodną do Gdańska.
Dzisiaj Brda stwarza dobre możliwości kajakowe jak i Barkingu. To ona tworzy dziś oblicze i klimat Bydgoszczy.
