Lądek-Zdrój to pięknie położone miasto. Znajduje się na Ziemi Kłodzkiej, u stóp malowniczych Gór Złotych, Gór Bialskich i Krowiarek, wzdłuż rzeki Białej Lądeckej. Lądek-Zdrój to przede wszystkim położenie. Miasteczko ma zaledwie 20 kilometrów kwadratowych, ale stanowi bazę wypadową do całych Gór Złotych. Samo miasteczko jest położone na wysokości 440-500 metrów nad poziomem morza wśród łagodnych wzniesień.
Łagodny klimat tych okolic sprzyja regeneracji sił, ułatwia wyciszenie organizmu i relaks. Idealne miejsce na wypoczynek. Największym bogactwem kurort są ciepłe źródła mineralne – termy o unikalnym w skali europejskiej składzie chemicznym i leczniczych właściwościach. Kąpiele w takich źródłach mają dobroczynne właściwości.
Jak uzdrowisko, to rzecz jasna Park Zdrojowy. Znajduje się przy Zakładzie Przyrodoleczniczym “Wojciech” i zajmuje powierzchnię 1,2 ha. To serce miasteczka i jego niewątpliwa ozdoba.
Jest to jedno z najstarszych uzdrowisk na terenie Polski. Źródła historyczne podają że już w okresie bitwy pod Legnicą (1241 r.) działały tu urządzenia kąpielowe, które miały być zniszczone przez Mongołów. Lądek był znany jako uzdrowisko na pewno pod koniec XV stulecia. Najstarszy zakład przyrodoleczniczy Jerzy został zbudowany właśnie w tym okresie. Pod koniec stulecia XVI zainstalowane pierwsze wanny kąpielowe z woda termalną, oraz wybudowano kolejne budynki zdrojowe. w roku 1591 lekarz Habsburgów Jan Crato z Wrocławia publikuje tekst o prozdrowotnym wpływie wód termalnych z Lądka.
Lądek-Zdrój został oszczędzony podczas działań wojennych II Wojny Światowej. W maju 1945 roku wkroczyli tu żołnierze radzieccy. Po wojnie rozpoczęła się działalność uzdrowiskowa pod nazwą Lądek-Zdrój ustaloną w 1946 roku. Co ciekawe, w mieście aż do 1991 roku działało Sanatorium Armii Czerwonej.
