Fort pancerny zbudowany w latach 1888–1894 znany jako Fort Ia König Wilhelm I, a od 1920 noszący imię Jana III Sobieskiego. Unikatowy obiekt fortyfikacyjny, jest to bowiem jedyny fort pancerny na wschodnich terenach dawnego Cesarstwa Niemieckiego. Wyposażony był on w cztery kopuły pancerne uzbrojone w haubice kaliber 21 cm. Cały obiekt był przeznaczony dla załogi złożonej z 200 żołnierzy piechoty, 152 artylerzystów oraz 6 saperów, natomiast dowództwo tworzyło 13 oficerów.
Fort I był jedyny fortem Twierdzy Toruń, który brał czynny udział w walkach podczas I wojny światowej. 2 sierpnia 1914 roku, na skutek nieprawdziwej informacji o ataku kawalerii rosyjskiej, fort otworzył ogień w kierunku Złotorii. Ostrzał wywołał panikę wśród mieszkańców. Podczas ostrzału zniszczono parę budynków oraz zabito kilka zwierząt gospodarczych.
W styczniu 1920 roku Fort I przeszedł na własność Wojska Polskiego. Niemcy oddali fort pozbawiony uzbrojenia i wyposażenia.
Pod koniec II wojny światowej wojska niemieckie przygotowały fort do obrony miasta przed Armią Czerwoną.