Forteczna Wieża Ciśnień została wzniesiona w 1907 roku, na cześć kanclerza Niemiec Otto von Bismarcka. Bismarkturm, bo tak nazwano wieżę, masywna wieża stała się swoistym pomnikiem, najpierw na cześć „Żelaznego Kanclerza”, następnie opisywano ją, jako “Wieżę Pamięci żołnierzy pruskich – Krieger Gedaechnisturn”. Jednak żelbetonowa konstrukcja podpowiada, że chciano z niej zrobić także Wieżę Ciśnień wybudowano ją niedaleko zbiornika wodnego, który tłoczył wodę do miasta. Tworząc projekt budowli, uwzględniono zapotrzebowanie na wodę w mieście oraz jego ewentualny, szybki rozwój. Po 1945 roku Wieża Ciśnień została zamknięta, aby ubożeć przez długie lata.Z około 240–250 wież powstałych na całym świecie w społecznościach niemieckich, około 50 jest wynikiem oficjalnego konkursu na projekt takiej budowli, ogłoszonego w 1899 roku przez niemiecki Związek Studentów. W założeniu, konkurs miał skodyfikować i możliwie zunifikować projektowanie wież, nadając im symboliczny, prosty i masywny charakter. Po powstaniu wież ustalono że kilkakrotnie w ciągu roku na wieżach rozpalany będzie ogień ku czci Bismarcka. Uroczystości takie przypadały na rocznice urodzin i śmierci patrona i inne święta, np. przesilenie letnie. Zwyczaj ten przetrwał w Niemczech w stanie szczątkowym do dnia dzisiejszego. Nigdy zresztą nie udało się rozpalić ognia w tym samym czasie na wszystkich wieżach. Na terenie obecnej Polski zachowało się 17 z pierwotnych 40 pewnych lub prawdopodobnych wież Bismarcka.
