Hrabia Erdmann Karol von Roedern, królewski radca dworu, syn Karola Gustawa, pruskiego ministra wojny, zbudował w Dobrej pałac w stylu baroku francuskiego w XVIII wieku.
W roku 1780 sprzedał całą posiadłość Leopoldowi Henrykowi von Seherr-Thoss, podczaszemu księstwa górnośląskiego, radcy dworu Fryderyka Wielkiego oraz jednemu z największych posiadaczy ziemskich tego czasu. Przez 50 lat Dobrą zarządzał jeden z jego trzech synów, Ernest, porucznik regimentu w bitwie pod Jeną.
Po jego śmierci dobra odziedziczył najstarszy syn Hermann, królewski starosta okręgu niemodlińskiego, oficer regimentu huzarów. Hrabia dokonał w II połowie XIX wieku całkowitej przebudowy pałacu w stylu neogotyckim, według planów architekta Gottgetrena z Charlottenhof. Obok największego stawu zbudowano hotel w stylu szwajcarskim. Żona hrabiego, Muriel White Seher-Thoss była córką bogatego, amerykańskiego przemysłowca. Uchodziła za osobę skromną, ale zarazem ekscentryczną. Ubrana jak wiejska dziewczyna, pasała kozy na przypałacowej łączce. W marcu 1943 roku, według nie sprawdzonych informacji synowie hrabiny mieli przebywać w Ameryce. Gestapo zażądało żeby sprowadziła ich do Niemiec, grożąc jej wysłaniem do obozu koncentracyjnego.
Bojąc się, że synowie mogą ulec szantażowi, popełniła samobójstwo, skacząc w przepaść z wieży zamkowej. Spoczęła w rodzinnym grobowcu przy kościele Jana Chrzciciela. W styczniu 1945 roku w zamku zajętym przez Rosjan toczyły się walki z nie dającymi za wygraną oddziałami niemieckimi. W ruinę obrócił się dopiero po wojnie. Strawił go nie ugaszony pożar.
