W średniowieczu na przeciwległych brzegach Odry powstały dwie twierdze warowne: zamek w Krapkowicach i zamek w Otmęcie. Według podań, oba łączyć miało podziemne przejście, jednak nawet gdyby to była prawda, to zostało ono zalane podczas pogłębiania i zmiany koryta rzeki. Według krążącej w okolicy legendy, zamek rycerski w Otmęcie zbudowali Templariusze, a podziemny tunel miał prowadzić aż do zamku w Rogowie Opolskim. Pierwszym znanym właścicielem tamtejszych dóbr była rodzina Szeliga, a od 1316 r. do 1514 r. górnośląski ród Strzelów, w Polsce znany jako Strzałowie herbu Kotowicz. Na początku XVI w. Otmęt stał się własnością Lukasa von Buchtitza, po którym w 1532 r. dobra przypadły synowi Joachimowi. Jemu przypisuje się przebudowę rodzinnej siedziby, w wyniku której średniowieczny zamek stał się renesansową rezydencją szlachecką. Wtedy podobno wzniesiono półkolistą basteję w narożniku murów, a wjazd do zamku znajdował się w wieży bramnej. Po śmierci ostatniego z rodu Buchtów – Jerzego wdowa ponownie wyszła za mąż za Jana Moryca von Roedern i w 1632 r. sprzedała swoją własność. Zamek zmieniał często właścicieli i byli wśród nich przedstawiciele znanych śląskich rodów m.in: von Pueckler, von Thun, von Larish, von Opperdorf, von Martini. Gdy w XVII w. dobra kupiła Zuzanna von Opperdorf dokonano kolejnej przebudowy zamku. Pomimo wielu prac nad rozbudową rezydencji, ostatnia miała miejsce pod koniec XVIII w., zamek zaczął podupadać. W 1723 r. Magdalena Larish sprzedała część zamku, a dokładnie wschodnią wieżę, parafii w Otmęcie, a ta przyłączyła ją do kościoła podobnie jak zamkowe mury, które wykorzystano podczas jego rozbudowy. W drugiej połowie XIX w. zamek był już w ruinie i w 1929 r. ówczesny właściciel Otmętu hrabia von Sponnek sprzedał swoje dobra przemysłowcowi z Czech Tomaszowi Bacie.
