Pierwsze nowożytne fortyfikacje w Nysie powstały w 1594 r. wg. projektu Johanesa Schneidera z Lindau za sprawą ówczesnego biskupa Andreasa von Jerin. Umocnienia te już w 1643 r. zaczęto przebudowywać wg. szkoły holenderskiej i nowowłoskiej, kładąc nacisk na system obrony skrzydłowej. Do istniejących fortyfikacji dobudowano nowe, zwiększając ilość bastionów.
Nysa była Twierdzą uważaną za jedną z najsilniejszych i najnowocześniejszych w ówczesnej Europie. Opinię tę potwierdza fakt, że wojska napoleońskie w 1807 r. aż 114 dni oblegały Nysę nieustannie ją ostrzeliwując ciężką artylerią. O sile rażenia świadczy fakt, że w mieście ocalało tylko pięć domów. Dopiero brak odsieczy z amunicją i żywnością zmusił Nysę do kapitulacji. Pamiątką tego oblężenia jest żeliwna kula wmurowana w Dom Wagi Miejskiej.
Według koncepcji Fryderyka II, twierdza miała być „obozem warownym”. Koncepcja ta znalazła także zastosowanie w pozostałych twierdzach śląskich strzegących granicy wzdłuż łańcucha gór Sudeckich i ich przełęczy tj. twierdzy w Kłodzku i twierdzy w Świdnicy.
Budowle hydrotechniczne Twierdzy Nysa
Dzisiejszy Park miejski posiada bardzo rozbudowany system wodny. Tworzy go Kanał Bielawski, kanał Młynówka, sieć mniejszych rozgałęzionych kanałów oraz dwa rozległe stawy parkowe – Staw Łabędzi i Staw Gondolowy. Całość zajmuje łącznie 5,3 ha powierzchni. Kanał Młynówka, będący zachodnią granicą parku, nie jest powiązany z układem innych kanałów parkowych. Opływa on Fort Wodny, tworząc tuż przed nim rozlewisko, na środku którego znajduje się mała wyspa. Podstawowy element układu zasilającego park w wodę stanowi natomiast Kanał Bielawski. Zbudowano na nim liczne zastawki regulujące poziom wody w pozostałych kanałach i stawach parkowych. Większość elementów hydrotechnicznych jest jednak obecnie nieczynna i zdewastowana. Staw Łabędzi, który powstał w miejscu dawnej fosy, ma linię brzegową odpowiadającą przebiegowi dawnych umocnień, a w jego części środkowej znajduje się niewielka wysepka.
Reduta Kardynalska
Dzieło zbudowane w latach 1743-46. Jego zadaniem była osłona zachodnich umocnień Nysy i Radoszyna oraz śluz Górnej oraz na Młynówce.
Zbudowana jest na planie kwadratu z kolistym dziedzińcem, otoczonym kazamatami, których sklepienia jak i mury reduty nakryto wałami ziemnymi. Na stanowiska strzeleckie i artyleryjskie prowadziły z poziomu dziedzińca pochylnie. Na dziedziniec prowadzi z zewnątrz klasycystyczna brama.
Pierwotnie cała reduta otoczona była fosą, która została zasypana.
Dodaj komentarz