W VIII wieku w miejscu dzisiejszego miasta na odrzańskiej wyspie Pasieka istniał gród plemienia Opolan.
Za czasów księcia Kazimierza I opolskiego przed rokiem 1217 następuje lokacja miasta na prawie niemieckim. Powstało on na prawym brzegu Odry naprzeciw dotychczasowej osady na wyspie.
Murowane obwarowania zaczęto wznosić w Opolu na miejscu starszych drewniano – ziemnych, za panowania księcia Bolesława I. Wybudowano wówczas 5 bram miejskich na głównych drogach wiodących przez miasto oraz do zamku na Ostrówku.
Były to:
– od południa Brama Bytomska zwana Krakowską, znajdowała się u wylotu dzisiejszej ulicy Krakowskiej i placu Wolności.
– od wschodu Brama Górna zwana Gosławicką, znajdowała się u wylotu dzisiejszej ulicy Osmańczyka, przy zamku na Górce.
– od północy Biskupia zwana Mikołajską, brama ta znajdowała się u wylotu dzisiejszej ulicy Książąt Opolskich.
– a od zachodu Odrzańska zwana Wrocławską, zlokalizowana przy dzisiejszej ulicy Katedralnej, przy moście łączącym miasto z cyplem wyspy Pasieki.
– i Zamkowa prowadząca do zamku, prowadziła z mostu zamkowego na Ostrówek w kierunku zamku Piastowskiego.
Włączono także w system fortyfikacji nowo wzniesiony zamek na Górce który lokowany został w najwyższym punkcie miasta. Z okazji fundacji szpitala św. Aleksego książę biskup Jan Kropidło polecił wznieść dwie masywne przypory od strony Odry dla wzmocnienia muru przyszpitalnego i obrony mostu miejskiego. W ramach murów, oprócz bram miejskich znajdował się barbakan, który był ważnym elementem fortyfikacji obronnych. Barbakan wybudowano przy bramie Bytomskiej, był podobny do tego, który możemy oglądać przy bramie Floriańskiej w Krakowie.
Przed remontem
po remoncie
