Kęszyca Leśna to jedna z „najmłodszych” polskich wsi. Z niezwykłą historią. Na zalesionym terenie o urozmaiconej rzeźbie, lekko opadającej ku brzegom Jeziora Kęszyckiego, w latach 1927-1935 Niemcy zbudowali kompleks budynków koszarowych dla Wermachtu. Stanowiły zaplecze dla fortyfikacji Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego. Uroczyste otwarcie odbyło się w 1936 roku w obecności wodza III Rzeszy – Adolfa Hitlera. W latach 1945–1956 był tutaj garnizon Wojska Polskiego, w którym stacjonowały 7. pułk artylerii i 4. łużycki pułk saperów. A od 1956 r. do 1993 r. na podstawie umowy z 17 grudnia 1956 r. koszary przejęli Rosjanie. Przejęcie odbyło się z wyrzucaniem polskich żołnierzy, co łączyło się z bijatykami i strzelaniną. Rosjanie uruchomili w garnizonie klub oficerski, mieszkania dla kadry oficerskiej, szkołę podstawową, dom kultury, sklepy, łaźnie i pralnie.
Położenie miejscowości i jej osobliwy klimat sprawiły, że organizowano tu obozy pionierskie dla dzieci kadry oficerskiej. Przyjęto nawet nazwę „Kurort Kęszyca” z tego powodu, że przywożono na kilkutygodniowe pobyty rehabilitacyjne do Kęszycy dzieci z Czarnobyla i okolic.
Baza oraz poszczególne stacje radarowe były otoczone zasiekami i płotami pod napięciem, ale można się tam było dostać podziemnymi korytarzami łączącymi bunkry Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego! Obiekt przekazano stronie polskiej 12 maja 1993 r. Po opuszczeniu Kęszycy Leśnej przez wojska radzieckie budynki zostały sprzedane na licytacjach za niewielkie sumy, a władze powiatowe nie wpisały do umów klauzuli o zobowiązaniu nabywcy do utrzymaniu nabytego obiektu w należytym stanie.
