Obecny pałac zbudowany został w latach 1768-73 przez biskupa Antoniego Ostrowskie z przeznaczeniem na letnią rezydencję biskupów kujawskich. Należy do najświetniejszych rezydencji magnackich w Polsce z okresu późnego baroku. Zespół składa się z pałacu, dwóch oficyn, pomieszczeń gospodarczych, kordegardy, a także dziedzińca paradnego i parku pałacowego.Od południowego zachodu zespół zamknięto falistym ogrodzeniem z żelazna bramą.Wolborski pałac był siedzibą biskupów kujawskich do 1818 roku.Następnie przejęła go Komisja Rządowa Wojny Królestwa Polskiego, lokując tutaj w 1834 roku inwalidów wojennych. W latach późniejszych dawna rezydencja biskupia stała się koszarami dla dwóch rot połeckiego pułku piechoty. Spowodowało to znaczną dewastację pałacui parku, pogłębioną jeszcze spaleniem go podczas I wojny światowej. W okresie międzywojennym w odbudowanym pałacu mieściły się junackie hufce pracy. We wrześniu 1939 roku spaleniu uległa południowo-wschodnia oficyna pałacu.Podczas II wojny światowej pałac zajmowali Niemcy.Po 1945 roku był on użytkowany kolejno przez: Wyższą Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego, Dom Dziecka i Liceum Pedagogiczne. Obecnie siedziba Zespółu Szkół Centrum Kształcenia Ustawicznego.
