85mm zdwojona uniwersalna armata morska wz. 1946 – 92-K
Pochodząca z niszczyciela ORP “Wicher” i “Grom”. Armata była montowana na okrętach klasy niszczyciel i krążownik.
130 mm zdwojona wieżowa armata morska wz. B-2-ŁM
Przeznaczona do niszczela celów morskich i nadbrzeżnych. Była na uzbrojeniu niszczycieli “Wicher” i “Grom”.
Armata morska B-13 kal. 130mm
Była tak uniwersalna, że była szeroko stosowana na frontach II wojny światowej, nie tylko jako uzbrojenie okrętowe, ale również jako uzbrojenie baterii nadbrzeżnych oraz jako działa kolejowe.
W radzieckiej marynarce wojennej działa tego typu stosowane były zarówno w artylerii nadbrzeżnej jak i jako uzbrojenie okrętów nawodnych różnych typów.
W uzbrojeniu Polskiej Marynarki Wojennej znajdowały się łącznie 33 działa tego typu w wersji jednodziałowej stosowanej w artylerii nadbrzeżnej:
– 9. BAS – Brygada Artylerii Stałej (Ustka)
– 11. BAS (Redłowo)
– 13. BAS (Hel – cypel)
– 17. BAS (Janogród)
– 19. BAS (Kołobrzeg)
– 25. BAS (Gdańsk – Stanki)
– 31. BAS (Ustronie Morskie)
– 34. BAS (Rozewie).
100mm armata morska B34U
Tego typu armaty były wykorzystywane w 2-dwóch Bateriach Artylerii Stałej na Oksywiu i na Helu oraz na niszczycielu ORP “Burza”. Były to armaty produkcji radzieckiej.
Stanowisko kierowania ogniem typ SM10-1
Systemy wykorzystywane w artylerii zapewniające optymalne kierowanie ogniem na polu walki oraz wykonywanie precyzyjnych obliczeń balistycznych.
Wyrzutnia rakietowa bomb głębinowych RBU- 2500 systemu Smiercz
Wyrzutnia przeznaczona jest do niszczenia okrętów podwodnych przeciwnika w rejonach na małej głębokości morza do maksymalnie 50 metrów. Sama wyrzutnia składała się z 16 prowadnic rurowych o kalibrze 212 mm.
Wyrzutnia została opracowana w Związku Radzieckim w połowie lat 50.-tych, a w 1957 roku została wprowadzone na uzbrojenie Radzieckiej Marynarki Wojennej. Wyrzutnie tego typu były montowane na dużych ścigaczach okrętów podwodnych oraz niszczycielach. System ten umożliwiał strzelanie bombami głębinowymi o napędzie rakietowym typu RGB-25 jedną salwa lub małymi grupami pocisków.
Morska artyleryjska wyrzutnia rakietowa wz. WM18
Wyrzutnia posiadała 18 prowadnic rurowych kalibru 140 mm i służyła do odpalania niekierowanych pocisków rakietowych M-14OF. Musiała być ładowana ręcznie. Brak stabilizacji ograniczał możliwość użycia przy wzburzonym morzu. w wersji lądowej względy bezpieczeństwa zadecydowały o elektrycznym sterowaniu odpalarką i wystrzeliwaniu pocisków z maksymalnej odległości czyli 45 metrów od wyrzutni. Na okrętach taki dystans był niemożliwy do osiągnięcia, stąd strzelanie z tych wyrzutni wiązało się z większym niebezpieczeństwem nie tylko dla obsługi ale i dla całego okrętu.
Dalmierz stereoskopowy wz. DM4
Stosowany na stanowiskach kierowania ogniem typu SM10-1 oraz w bateriach artylerii nadbrzeżnej BAS.
Działanie dalmierza optycznego polega na obserwacji przedmiotu za pomocą dwu prawie równoległych obiektywów, umieszczonych na tzw. bazie i pomiarze kąta paralaksy osi optycznych obu obiektywów (hmm…skomplikowane).
ORP „Sokół”
Pokonał łącznie 26 tysięcy mil morskich. Wykonał 174-ry zanurzenia. Służbę zakończył w 2018 roku.
Nazwa Sokół ma w polskiej Marynarce Wojennej znaczenie historyczne. Nosił ją okręt podwodny angielskiego typu U, który zapisał się w walkach na Morzu Śródziemnym w czasie II wojny światowej.
Kolejny “ORP Sokół” to również okręt podwodny, tym razem zbudowany w Niemczech jako jeden z typu 207 dla floty norweskiej.
Pod banderą Skandynawów nosił nazwę Stord.
4 czerwca 2002 roku podniósł polską banderę, wycofany ze służby został po szesnastu latach.
Dodaj komentarz